Plastik Atığını Yönetmek İçin Daha İyi Bir Yola İhtiyacımız Var ve EPR bir Çözüm

Kısa süre öncesine kadar Birleşik Devletler’in plastik atığımızı Çin’e satıyor olduğu gerçeği, ülkemizde plastik atığa yönelik yaklaşımımızın yeterli olmadığını gösteren bir uyarı işareti.  Plastik çöpün şimdi — uzun yıllar hiç parçalanmadan — atık sahalarımızda birikiyor olduğu gerçeği, kendimizi tehlikeye atarak göz ardı ettiğimiz büyüyen bir kriz.  Bu, ne pratik ne de sürdürülebilir bir yol.  

Neyse ki, New York gibi eyaletler, şu anda Yasama Meclisi’nde görüşülen Genişletilmiş Üretici Sorumluluğu (EPR) tasarısı gibi yasalarla harekete geçmeye başladı.’

New York yasama meclisi zorluğun özünün altını çiziyor: Amerika’da büyüyen plastik atık yığınlarını ele alacak altyapıya veya araçlara sahip değiliz.  Geri dönüşüm altyapısının eyalet bazında geliştirilmesine ihtiyacımız var.  Ve atık sahasında son bulan ürünleri üreten endüstriler bu altyapıya kaynak bulma ve işletme maliyetine omuz vermelidir. 

Bu şirketlerden birinin CEO’su olarak, ben katılıyorum.  Atığı ele almak için daha iyi ve daha sürdürülebilir bir yola ihtiyacımız var.  Mevcut haliyle, bu ülkede her yıl üretilen yaklaşık 300 milyon ton katı atığın dörtte birinden daha azı geri dönüştürülüyor.  

New York sistemleri çoğundan daha iyi. Geçenlerde bir rapor New York’u geri dönüşüm performansı açısından en iyi 10 eyaletten biri olarak sıraladı.  Ama bu sorunu çözmek istiyorsak, çözümün önemli bir parçası daha fazla düzenleme yapılması. Özellikle, toplama ve geri dönüşüm altyapısının maliyeti ve yönetişimi için üreticilerin belirli bir sorumluluk taşıdığı EPR düzenlemesi ile birlikte materyallerin azaltılmasını, yeniden kullanılmasını ve geri dönüştürülmesini teşvik eden kurallara ihtiyacımız var.  Önerilen New York yasasının temel faydası bunun yapılmasına yardımcı olmasıdır. 

Ama kritik önemde olan, New York’lar gibi EPRler zaman içinde tüm ülkede gelişirken, bazı eyaletlerin tasarladığı gibi sorumluluğun yalnızca üreticilere yüklenmesine geçilmemesidir.  Eğer iyileştirmeler ve ölçek hedeflerimizse ki öyle olması gerekiyor, kademeli fonlama, bir ödeme yapanı bir başkasıyla değiştirerek mevcut durumu koruyan alternatif çözümlere değil, toplama ve geri dönüşüm altyapısının geliştirilmesine gitmelidir.  Hepimizin zorluğun ve çözümün parçası olduğumuzu tanıyan paylaşılan bir sorumluluk sistemi ilerleme için en sürdürülebilir çerçevedir. 

Fakat, düzenleme tek başına bu sorunu çözmeyecektir. Üreticilerin daha kolay geri dönüştürülebilir, daha fazla geri dönüştürülmüş materyal içeren ve daha daha fazla yeniden kullanılabilir ürünler yapması için önemli inovasyon ve teknolojik geliştirmeler gerçekleştirmesini de gerektirecektir.

Yöneticiliğini yaptığım şirkette, atığı azaltmak için daha şimdiden bir dizi yeni yöntem geliştiriyoruz: ürün ambalajlarında PCR plastiği kullanımını artırmadan, konsantre yedekler satarak yüzde seksen oranında daha az plastik kullanımı ile sonuçlanan, sprey şişelerinin yeniden kullanımını teşvik etmeye kadar.  Ayrıca 2025 itibarıyla, ürünlerimizin plastik ambalajlarının yüzde 100’ünü geri dönüştürülebilir, yeniden kullanılabilir veya kompostlanabilir yapma hedefimiz var. Aynı zamanda, halihazırda ambalajlarımıza %18 oranında PCR ekleyerek sektöre liderlik ediyoruz.  New York tasarısı gibi, bu tür eylemleri teşvik eden herhangi bir yasa iyi bir yatırım. 

Nihai olarak, atık sorununu çözmek daha iyi ekonomik sonuçlar almak için uzun dönemde geri dönüşüm altyapısında ölçeklendirme ve teknolojik geliştirmeler gerektirecek.  Ve insanların daha sürdürülebilir davranışlar geliştirmelerini teşvik eden eylemleri gerektirecek.  İşletmeler durmaksızın yenilik yapabilir ve daha iyi altyapı oluşturabilirler, ama nihai olarak Amerikalıların katılım göstermek istemesi önemlidir.

New York tasarısı, endüstride daha fazla liderlik gösterilmesi ve nihai olarak daha fazla kaynak aktarılmasından başlamak üzere, bu cephelerin her birinde bir başlangıç noktası sunuyor.  

Eyaletlerin farklı yaklaşımlar benimsediği günümüzde, New York’un plastik atığı nasıl yönetebileceğimiz konusunda bir model oluşturma şansı var — daha öncekinden çok daha fazla ihtiyaç duyduğumuz bir zamanda büyük değişiklik yaratacak, uygulanabilir ve kapsamlı bir model.

H. Fisk Johnson, SC Johnson Başkanı, CEO ve Yönetim Kurulu Başkanı.