Samuel Curtis Johnson: Bir Aile Şirketinin Cömert ve Kararlı Kurucusu

Diğer pek çok başlangıç hikayesi gibi, SC Johnson’ın kurucusu Samuel Curtis Johnson’ın hikayesi de aile şirketimizin kuruluşundan önce atlatılan pek çok badire ile dolu. 1833 yılında doğan Samuel, hayatının ilk elli yılını ABD'nin Ortabatı'sında, demiryollarından perakande satışa dek çeşitli işlerde çalışarak geçirdi. Fakat şans eseri bu girişimlerinin hiçbiri gerçek başarıyı getirmedi.

 

Bu bizim şansımızdı. Çünkü Samuel, 1886 yılında, Racine, Wisconsin’deki Racine Hardware Manufacturing Company’den parke zemin işini satın aldı. Böylece adını bugün de taşıyan şirket ortaya çıktı. 

Samuel, yeni parke zemin işinde çalıştığı ilk yıllarda yorulmak bilmedi. Hem bir satıcı, hem muhasebeci, hem de işin yöneticisi olarak görev yapmaktaydı. Haftada beş gün, şehir dışındaki yüklenicilere lüks evler, kiliseler, oteller ve kamu binaları için zemin ürünleri satmak için dolaşıp durmaktaydı. 

Cumartesi günleri, siparişleri düzenlemek ve idari görevlerini yerine getirmek için Racine’e dönmekteydi. Zemin ürünleri şirketi, ilk yılının ardından 268,27$’lık bir net kar yarattı. Ve işler, Colorado’dan New England’a, güneyden Mississippi’ye dek çeşitli yerlerden gelen satışlarla büyümeye devam etti. 

Satışlar katlandıkça, Johnson zeminlerini satın alan müşterilerden, yeni zeminlerinin bakımını nasıl yapacaklarına dair gelen mektuplar da artmaya başladı. Standart sabun ve su ile temizlik, zeminin narin finisajını mahvetmekte, su küçük parke blokları arasında toplanmaktaydı. 

Böylece Samuel, herhangi iyi bir girişimcinin yapacağı şeyi yaptı: Müşterilerinin ihtiyaçlarını en iyi nasıl karşılayacağı konusuna eğildi. Şirket efsanesine göre, banyo küvetinde çeşitli miktarlarda zemin cilası harmanlayarak, zeminleri koruyacak ve onlara kalıcı bir parlaklık kazandıracak mükemmel karışımın üzerinde çalışmalar yaptı.

Samuel’in zemin bakımı konusundaki ilk deneyleri, Fransa’daki şatolardan ilham almıştı. Kendisi bu kusursuz zeminlerin yüzyıllarca dayandığını işitmişti. İşin sırrının, doğru cilayı bulmak olduğu söylenmekteydi. Buna şaşıran ve merakı uyanan Samuel deneylerine devam etti. 

 

Çok geçmeden her Johnson parke zeminin yanında bir kutu Johnson’s Hazır Macun Cila sunulmaya başlandı. Johnson zeminlerine sahip olmayan insanlar bile muhteşem ürününden satın almak üzere kendisiyle iletişime geçmekteydi. Parke zemin trendi yerini akçaağaç ve meşe zeminlere bıraktıkça, zemin cilası satışları daha da arttı. 

Şirket’in dağıtım ağı, Ortabatı’nın tamamına yayıldı. Samuel, The Saturday Evening Post’ta verdiği reklamlar ile ulusal bir düzeyde reklama başladığında işler hızla büyüdü. 1898 yılına gelindiğinde, Johnson zemin cilası, finisaj ve ahşap dolgu ürünlerinin satışları, zemin satışlarını aşmaktaydı.

İşyerinin idaresi konusunda artık oğlu Herbert’tan yardım almakta olan Samuel, işlerin gelişmesine yardım etmeye devam etti. Fakat aynı zamanda topluma olan bağlılığını da korudu ve geliştirdi. 

 

Her yıl, gelirinin %10’unu sivil gelişme çalışmalarına bağışladı. Zamanının çoğunda gençlere yönelik programlarda gönüllü olarak çalıştı. Yerel YMCA’nın başkanıydı ve hem YMCA hem de YWCA’ya pek çok büyük katkıda bulundu. Ayrıca Braxton, Mississippi’de bir okulun yapımına maddi yardımda bulundu ve özel ihtiyaçlara sahip çocuklar için bakım sunan “Sunshine Society”nin eyalet başkanlığını yaptı.

 

Samuel, toplumuna bu derece cömert bir el uzatmakla, beş nesildir kültürümüzde yer almakta olan bir bağış mirası yaratmış oldu. Johnson ailesinin hayırseverlik işlerinde son derece aktif olmasının yanı sıra, şirketimiz vergi öncesi karının %5’ini yıllık olarak yardım kurumlarına bağışlamakta - 80 yıldır devam etmekte olan bir gelenek.

Samuel, 1919 yılında 86 yaşında hayata veda ettiğinde, geride hızla büyümekte olan bir işyeri, sağlam bir hayırseverlik geleneği ve kendini hayatı aileler için daha iyi hale getirmeye adamış bir aile şirketi bıraktı. 

Vefatı üzerine, yerel bir gazetede yer alan bir anma yazısı, onun en önemli katkısına şöyle atıfta bulunuyordu: “Bu saygıdeğer ihtiyarın yardımseverliğini anlatabilmek zor; kendisi son derece basit bir hayat yaşamasına rağmen verdiği hediyelerde son derece cömertti. Özel ilgi alanı gençler ve onların kendi kendilerine yardımcı olmalarını sağlamaktı. Kimse ihtiyaç içindekilere ve zorluk yaşamakta olan insanlara yaptığı yardımları tam anlamıyla bilemeyecek.”

Samuel hayatın büyük bir kısmında zorluklar içinde yaşamış olsa da başarıya ulaştığında, kendisini değil, topluma bir şeyler verebilmeyi düşündü. Bu bizim bugün de takip etmeye çalıştığımız bir ilke. Ölümsüz mirası nedeniyle hepimizin daha iyi bir yerde olduğu kesin.